Í ræðu við upphaf Harvard talaði frumkvöðullinn og mannvinurinn Bill Gates um þann tíma sem hann hefði fallið úr námi og hamingju sína yfir því að fá prófið eftir næstum 30 ár. Þegar hann talaði um tíma hans þar sagði hann: Þetta voru ótrúleg forréttindi og þótt ég fór snemma fór ég að breytast eftir árin hjá Harvard, vináttunni sem ég eignaðist og hugmyndunum sem ég vann að.
Hins vegar hjúkraði hann eftirsjá. Ég yfirgaf Harvard án þess að hafa raunverulega meðvitund um hræðilega ójöfnuð í heiminum, skelfilegan mismun á heilsu og auði og tækifæri sem dæma milljónir manna til lífs af örvæntingu. Ég lærði mikið hér í Harvard um nýjar hugmyndir í hagfræði og stjórnmálum. Ég fékk mikla sýn á framfarir í vísindum.
En mestu framfarir mannkynsins eru ekki í uppgötvunum þess, heldur hvernig þeim uppgötvunum er beitt til að draga úr ójöfnuði. Hvort sem það er með lýðræði, öflugri menntun almennings, góðri heilsugæslu eða víðtæku efnahagslegu tækifæri, að draga úr ójöfnuði er hæsta afrek mannsins, hélt hann áfram af ástríðu.
Hann lauk ræðu sinni með vonartilfinningu og sagði: Á þessum árum þínum hér vona ég að þú hafir haft tækifæri til að hugsa um hvernig á þessum tímum hröðrar tækni við getum loksins tekið á þessum misrétti og við getum leyst þau.